www.roshanak.nl

 

 

قادر یامان

 

 

آقاي خرم پس از فياض نوبت ?يست؟  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به گمان اغلب مدیا یا رسانه های گروهی در عصر ما از نیروی معجزه آسای برخوردار میباشد . آنگهی ?ه ی?ی با قلم دیگری از لابلای برنامه های تصویری و یا رادیو در جستجوی حقیقت به پا میشوند ، خواب از چشمان جباران حا?م میپرد . شگفتا ?ه ستمگران حا?م با آن?ه بزرگترین اسباب های سر?وب در چنگ دارند و با آن?ه تمامی ام?انات اقتصادی و تبلیغاتی جامعه را در دست خود دارند ، باز هم از ی? روزنامه نگار، ی? نویسنده ای بی دفاع و بی سلاح ?ه تنها ابزار ش قلم و ?ارش میباشد وحشت دارند ، زیرا وی در پی دریافت و افشا ?ردن حقیقت ر وان هست .

این حا?مان ستمگر هیچ نیرویی را به اندازه این حقیقت جویان برای خود خطرنا? تر در جامعه نه می دانند .

آنچه را ?ه ح?ومت آقای ?رزی از " دست آورد شگفت انگیز " دوران زمامداری شان در رابطه با آزادی بیان در افغانستان بار ها یاد انی نمودند ،با در بند ?شیدن و ترساندن ?ورنالست آزاداندیش و حقیقت جو آقای نصیر فیاض ، این ادعای میان تهی و عوام فریبا نه ای خود را به مردمان سرزمین ما و جهانیان به نمایش گذاشتند .

مدعیان آزادی و دمو?راسی باید به این ن?ته پی ببرند ?ه به علت تحولاتی ?ه در عرصه ملی و بین المللی ، در رابطه با ر?ن چهارم دمو?راسی و رسانه های گروهی و عمومی و نقش مهم آنها روی داده است ، بی گمان هیچ نیروی سر?وب گر توان آنرا نخواهد تا از رشد و پیش روی این پدیده جلو گیری نماید .و چگونه شما هنوز به این ن?ته پی نبرده اید ، ?ه در جهان ?نونی ما آزادی و روزنامه نگار مانند آب و ماهی هستند ، هیچ روز نامه نگار با رسالت و حقیقت جو در نبود آزادی بیان واقعی نمیتواند روزنامه نگار واقعی و عینی در جامعه ما و در عرصه جهانی عرض اندام نماید . زمان ما زمان ش?ستن س?وت و افشا ی هرچه بیشتر جنایت ?اران و خیانت ?اران هست .

 

 

بیگمان در بند ?شانیدن ?امبخش و فیاض نتیجه ای پلان ها و نقشه های حا?مان ?ابل بود برای ترساندن حقیقت جویان و ?شیدن پرده سیه ترس بر پی?ر جامعه ای ?ه در پی آزادی به حر?ت درآمده است. مگر شما نمیدانید ?ه زمانی فرا می رسد ?ه دیگر سر?وب و آدم ?شی نیروی تاثیرگذاری خود را از دست میدهد . و اینجاست ?ه ح?ومت سر?وب و ترور با وجود دست داشتن به همه ابزار های سر?وب و ترور ، خود را درمانده و بیچاره می یابند . و این درست پایان خط ارعاب است.

به امید آینده های بهتر