ع. نایبخیل

دیلما وانا روسف «بانوی آهنین»

 رئیس جمهور برازیل شد

 

در بیوگرافی خانم روسف آمده است: دیلما روسف، دختر یک مهاجر کمونیست بلغاریایی است که همراه پدر خویش به خاطر سرکوب شدن حزب کمونیست در بلغاریا به برازیل مهاجرت می کند. روسف به حزب چپ مخالف دولت می پیوندد و به خاطر مبارزه مسلحانه، بازداشت و محکوم به زندان می شود. وی از سال (1970) الی سال (1973) به مدت سه سال به زندان محکوم شد.

سپس وی به حزب کارگر برازیل می پیوندد و در سال (2003) میلادی، (خوزه لوئیس اینانسیو لولا داسیلوا) رئیس جمهور کنونی برازیل، وی را به عنوان وزیر انرژی کابینه خود معرفی می کند.

داسیلوا در سال (2005) روسف را به حیث رئیس دفتر خود میگمارد و در خلال این سالها، وی خود را برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری آماده می کند.

تحصیلات خانم روسف در زمینه اقتصاد است و معتقد است که این علم باید زندگی مردم را متحول کند نه اینکه تنها ارقامی بر روی کاغذ باقی بماند.

 

جمهوری فدراتیف برازیل،

برازیل (اسم برازیل از یکنوع درختی که دارای چوب سرخ بوده و توسط اولین مهاجرین در برازیل مورد استفاده قرار گرفته بود، گرفته شده است) در قرن 16 میلادی توسط پرتگالیها کشف و در سال (1899) اولین نظام جمهوری تحت نام «جمهوری فدراتیف» ایجاد و از سال (1964 الی 1985) یک حکومت نظامی در برازیل حکمفرما بود.

پایتخت آن برازیلیا و زبان رسمی آن پرتگالیست، از پر نفوس ترین کشور امریکای جنوبی است. با کشورهای یوروگوای، ارجنتاین، پاراگویی، بولوی، پیرو، کلمبیا، و ونزویلا هم سرحد است. داشته های که برازیل را به شهرت رسانیده است عبارتند از: فوتبال، قهوه، جشنِ کارنیوال و طبیعت آن با جنگلهای انبوه و  آمازون که از بزرگترین و پُر آب ترین رود دنیا و دومین رود طویل دنیاست، میباشد.

برازیل نه تنها بزرگترین کشور امریکای جنوبیست، بل که دارای سریع ترین رشد اقتصادی در این منطقه است که این کشور را به یک قدرت صنعتی تبدیل نموده. بنابرداشتن منابع سرشار طبیعی و زمینهای حاصلخیز و نیروی کار غنی، با قدرت ترین کشور اقتصادی در امریکای جنوبی است.

برازیل با در اختیار داشتن بخشهای گسترده و توسعه‌یافته زراعت، معادن، تولید، خدمات و نیز نیروی کار، دارای تولید ناخالص داخلی بیش از سایر کشورهای امریکای لاتین است و این امر برازیل را تبدیل به قدرت اقتصادی منطقه کرده‌است. برازیل در حال گسترش حضور خود در بازارهای جهانی است. مهم‌ترین صادرات برازیل را هواپیمای دارای بال ثابت، قهوه، وسایط نقلیه، آهن، فولاد، منسوجات، کفش، گوشت و تجهیزات برقی تشکیل میدهد.

بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، برازیل نهمین کشور  بزرگ صنعتی جهان از نظر برابری قدرت خرید و یازدهمین قدرت اقتصادی جهان از نظر نرخ مبادلات بازار است. نرخ تورم (7) در صد  و میزان بیکاری آن (11،2) در صد است.

واحد پولی آن ریال (Real) است که (45،8) ریال معادل یک دالر است. درآمد سرانه آن 803 دالر است.

برازیل  از (26) ایالت و یک منطقه فدرال تشکیل شده، که در مجموع (27) ایالت فدرال دارد. بنابر احصائیۀ سال (2005) میلادی دارای (186) ملیون جمعیت میباشد که به حیث پنجمین کشور پُرجمیعیت جهان شناخته شده است.  (74) در صد از باشنده گان آن دارای مذهب کاتولیک هستند. جمیعت آن متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ پوستان امریکا، افریقاییها و آسیاییهاست.

بانوی آهنین،

در نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ماه اوکتوبر سال جاری (2010)، دیلما وانا روسف «بانوی آهنین» از حزب کارگر برازیل با به دست آوردن «55 درصد» آرأ، به تاریخ اول نوامبر به حیث رئیس جمهور برازیل اعلان و قرار است در اول ماه جنوری سال (2011) پُست ریاست جمهوری را رسماً اشغال نماید.

با به قدرت رسیدن دوبارۀ حزب کارگر برازیل، جبهۀ مخالفان دولت امریکا در امریکای لاتین بیشتر تقویت می یابد.

دیلما، 62 سال عمر دارد، پدرش مهاجر بلغاریایی و مادرش برازیلی است. وی مبارز شناخته شده در برازیل و عضو حزب سوسیالیستهای برازیل است. بین سالهای (1964 الی 1985) از جمله افراد فعال سیاسی بود که به همین مناسبت برای سه سال زندانی و در این مدت شکنجۀ زیادی را در زندان متحمل گردیده است که به نام «بانوی آهنین» مشهور شده است.

شرایط جهان پس از جنگ سرد به طور مستقیم و غیر‌مستقیم روی تحولات امریکای لاتین تأثیر گذاشت. کاهش کمکهای سالانه امریکا به کشورهای امریکای لاتین به ویژه برازیل، ارجنتاین و مکزیک و خروج منطقه امریکای‌ لاتین از عرصه رقابت میان دو ابرقدرت (امریکا و شوری) دوران جنگ سرد، شرایط سیاسی و اجتماعی را جهت پیروزی نماینده گان احزاب چپ و میانه در انتخابات ریاست جمهوری (۲۰) کشور امریکای‌لاتین و منطقه کارائیب فراهم کرد.

تا قبل از سال (۱۹۶۴) دوازده حزب در برازیل فعال بود که به ‌وسیله حکومت دیکتاتور برانکو فعالیتهای آنها ممنوع اعلام گردیده بود. حزب کارگر پیش از آن هم یعنی در دهه (۱۹۳۰ و ۱۹۴۰) وضعیت خوبی نداشت و فعالیتهای آن بنابر برخورد حکومتهای ارتجاعی بر سرقدرت در آنکشور، ممنوع و غیر مجاز بود.

پس از سقوط دولت دیکتاتور نظامی «برانکو» در سال (1985)، دیلما وانا روسف، به حیث یکی از بُنیان گذاران حزب کارگر شروع به فعالیت کرد. در سال (2003) به حیث وزیر انرژی و در سال (2005) به بعد به حیث رئیس دفتر رئیس جمهور فعلی برازیل «لولا داسیلوا» ایفای وظیفه میکرد.

ظهور مجدد چپ انقلابی در منطقه، امریکا و اتحادیه اروپا را نگران ساخته است؛ چرا که پدیده لولا، رئیس جمهور فعلی و چاوز، رئیس ‌جمهور ونزویلا باعث ایجاد تغییرات در سیاستهای‌ منطقه ‌یی امریکای ‌لاتین گردیدند. جبهۀ چپ در قارۀ امریکا نیرومندتر میشود! که این خود یک زنگ خطر است برای جهان سرمایه  و به ویژه در قارۀ امریکا!

منابع:

نشریۀ پالتیکن، سایت انترنیتی بی بی سی فارسی، سایت انترنیتی افتاب . . .

www.roshanak.nl